سرطان از بيماري‌هاي خطرناكي است كه همواره سلامت جامعه بشري را تهديد كرده‌است. با پير شدن جمعيت جهان و تغييرات محيطي و سبك زندگي، تعداد افراد كشته شده توسط تومورهاي سرطاني هر ساله به صورت چشمگيري در حال افزايش است. به همين دليل يافتن درمان مناسب براي اين بيماري از مهمترين وظايف براي محققان حيطه پزشكي مي‌باشد. در اين خصوص، تجويز موضعي داروها در بافت تومور و رهايش طولاني مدت آن به عنوان يك رويكرد اميدواركننده براي درمان سرطان مطرح است. فرمولاسيون‌هاي ژل‌شونده درمحل به عنوان سيستم‌هاي دارورساني موضعي و رهايش كنترل‌شده براي شيمي‌درماني سرطان بسيار مورد توجه هستند. در فراورده دارويي حاضر، از انتقال فاز ناشي از تغيير دما براي ساخت يك هيدروژل تزريقي متشكل از پليمرهاي كيتوزان و پلوگزامر 407 كه حاوي نانواريتروزوم‌هاي بارگذاري شده با 5-FU هستند، استفاده شده‌است. بعد از تزريق داخل و يا اطراف توموري اين فرمولاسيون‌، حالت سل قبل از تجويز، بعد از پاسخ به تحريك در محل، به هيدروژل تبديل شده و به صورت موضعي و كنترل‌شده داروي مورد نظر را آزاد مي‌كند. فرمولاسيون پيشنهادي افزايش غلظت دارو به بيشترين مقدار در محل هدف و بيشترين فعاليت ضد توموري و همزمان كاهش سميت سيستمي دارو به كمترين مقدار را در‌ پي خواهد‌داشت. علاوه بر اين، ساختار سه بعدي هيدروژل و رهايش كنترل شده دارو از نانوذرات اريتروزوم باعث رهايش آهسته و در نتيجه مواجهه طولاني مدت دارو با بافت توموري مي‌شود. بنابراين، هيدروژل تزريقي حاصل حاوي نانواريتروزوم‌هاي بارگذاري‌شده با 5-FU، پتانسيل قابل توجهي را به‌عنوان كانديد اميدبخش براي تجويز موضعي و تقويت‌شده داروهاي شيمي‌درماني نشان مي‌دهد.